2e Merrie – Esa’s Pride
Mucho Pride – Stella Pomona
de dekhengst Mucho Pride met Peter Petersen.
de Merrie Stella Pomona met Wim Loman.
Het eerstblijvende en levende veulen werd
Esa’s Pride – Geboren op 30 april 1987!
Genoemd naar de DAF-dealer ESA Bedrijfswagens te Drachten.
De merrie werd beleerd door Wim Loman, ze was in het begin niet gemakkelijk en ging met Wim dwars door de sloot bij Tjitsje Smeding. Ze werd steeds beter en sneller tot Wim zei ik rij haar niet in de koers daar is ze te goed voor.
Dus moest Tjitse Smeding haar snelwerken en zou haar dus rijden in de koers.
Tjitse kwam een keer met Esa van de trainingsbaan met zijn glimlach onder zijn grote brede snoren zei tegen mij “Hoeveel moet ze verdienen dit jaar Jaap”? Ik zei tegen hem van “Hoeveel verdienen? Ze moet regelmentair afscheid nemen”.
Hij kee me even een beetje kwaad aan maar kwam even later bij me en zei “Jij bent de eerst eigenaar die dat tegen mij zegt.” Dit antwoord had hij niet van mij verwacht. Een kwartier later zei de Maestro “Dit word een echt lekker beesje
Jaap, deze gaat haar geld wel verdienen”. Na de tijd was ik zelfs trots op dat ik dit tegen de negenvoudige kampioentrainer/rijder had durver zeggen. Tjitse heeft Esa’s Pride maar 2x mogen rijden als 2-jarige. De eerste keer dat
Esa uitkwam als 2-jarige werd ze direct tweede achter de latere Derby-winnares Elionora Oldeson te Alkmaar. De tweede start was in Groningen in de “Groteprijs der 2-jarigen Nederlandse Vaderpaarden” werd ze vierde maar had problemen
met haar schouder.
Tjitse Smeding met Esa’s Pride op de drafbaan te Drachten
Wim Loman met Esa’s Pride na alweer een overwinning in Drachten.
In 1991 kocht ik nog de vader van Esa’s Pride van Wim Nas van Stoeterij Buitenzorg. TOen samen met mede-eigenaar Klaas Schilstra geplaatst in Sondel.
Nog een aantal merrie’s laten dekken maar het zaad was niet goed genoeg. Maar ik kreeg Stella Pomona nog wel drachtig. Daar kwam Jeanine di Mucho nog van.
Esa’s Pride Behaalde een winsom van fl. 80.400,00 en een rcord van 1.15.0 over een afstand van 1609 meter. Dit Record werd gelopen te Duindigt op 9 mei 1993. Dit was de snelste koers ooit in Nederland gelopen en werd gewonnen door
Ima Crown in 1.13.6.
De merrie startte 102 keer en won daarvan 22 koersen. Ze werd nimmer uitgeschakeld maar wel 2 keer teruggesteld als winnaar. Eenaaml te GRoningen en 1 keer te Nootdorp.
Ze heeft op de volgende banen gewonnen: Alkmaar, Drachten, Groningen, Hilversum, Nootdorp en Wolvega.
De merrie ging ook gergeld over de grens naar Duitsland, waar ze geregeld in het geld beland, ze was te vinden op Dinslaken en Gelschenkichen.
DE MOOISTE MOMENTEN
Dat zijn er teveel om hier op te noemen maar onder andere meerdere overwinningen op de thuisbaan te Drachten. Voor je eigen publiek GEWELDIG! (Deze baan had nooit mogen verdwijnen) ze won weer een keer en wat stond er in de krant?
Esa’s Pride kwam, zag en overwon!
Ook heeft ze samen met Wim Loman een baanrecord in Drachten, 1.20,7 over 2840 meter.
Maar natuurlijk ook de serie en finale te Alkmaar.
Het ging om de “Sprintparade” te Alkmaar. Waar de top van nederland in mee deed. Natuurlijk luisterde de Pikeur niet naar mijn opdracht die ik hem meegaf die dag. Namelijk proberen de serie te winnen en in de finale de Merrie maar
inhouden bij de start.
In de finale:
“Hier hebben we toch niks te halen”
Waren mijn woorden.
Maar die eigenwijze Cornelis Loman ging toch zijn eigengang. Bedankt Cornelis!
Hij won dus ook de finale tegen de ton-winnaars. Esa’s Pride was de snelste merrie ter wereld van Mucho Pride.
Hoewel we nooit in Duitsland konden winnen hebben we daar ook goed aan de weg kunnen timmeren, zowel te Dinslaken als Gelschenkirchen waar de beste van Duitsland moesten aantreden. Maar er komt een einde aan de loopbaan van het diesltreintje.
